Ben je team Brusselse wafel? Of eerder team Luikse wafel? In beide gevallen bevatten deze gebakjes een belangrijk ingrediënt uit de Belgische gastronomie: eieren. Eieren zijn goedkoop, rijk aan proteïnen en bijna niet weg te denken uit de meeste keukens. Maar wat gebeurt er in de eierindustrie met de mannelijke kuikens?
Een korte les biologie
De vogels die wij nu kip, haan of kuiken noemen, behoren allemaal tot dezelfde soort: Gallus gallus. Ze komen voort van de Bankiva hoen, die in de groene jungles van Zuidwest Azië leeft. Bij het domesticeren van deze Bankiva hoen zijn er verschillende rassen ontstaan.
Vandaag de dag maken we in de intensieve landbouw het verschil tussen vleeskippen en legkippen. Vleeskippen worden gekweekt voor, je raad het al, hun vlees. Vleeskippen worden geslacht op de leeftijd van 7 weken, nog voor ze gelachtsrijp zijn. Daarom maken we geen verschil tussen “hennen” en “hanen”, we noemen ze gewoon “kippen”.
Legkippen worden gehouden voor hun eieren. Enkel vrouwelijke kuikens zullen opgroeien tot legkippen, die eieren leggen. Mannelijke kuikens zijn voor deze industrie dus “nutteloos”. Eens de leghennen volwassen zijn, worden ze in stallen geplaatst om om in een zo kort mogelijke tijd zo veel mogelijk eieren te leggen.
Maar wat gebeurt er dan met de mannelijke kuikens?
Een kort leven
In de eierindustrie worden mannelijke kuikens als bijproducten gezien. Om leghennen te kweken moet je eitjes laten uitbroeden, maar tussen de kuikens zitten natuurlijk ook haantjes. Zij leggen geen eieren, maar behoren ook niet tot de snelgroeiende rassen van vleeskippen. Mannelijke kuikens in leven houden brengt het landbouwbedrijf dus niets op.
Maar hoe geraakt de eierindustrie dan al die mannelijke kuikens kwijt?
Enkele uren na hun geboorte worden mannelijke en vrouwelijke kuikens van mekaar gescheiden. De hennen zullen hun leven doorbrengen als legkippen. De haantjes worden gedood. Dit kan op 2 manieren gebeuren: ze worden ofwel vermalen ofwel vergast. In beide gevallen gaat het om het een verschrikkelijke, pijnlijke dood.
Elke dag worden er in België 65.000 kuikens vermoord. In heel Europa zijn dat er jaarlijks 330 miljoen.
Er bestaan alternatieven
Gelukkig bestaan er al enkele alternatieven. Zo is er de “in-ovo” geslachtsbepaling. Dit is een nieuwe techniek waarmee men aan het embryo van het ei al kan zien of het om een mannelijk of vrouwelijk kuiken gaat. Zo kan men de mannelijke kuikens er al tussenuit halen nog voor het ei uitkomt en nog voor het embryo pijn kan voelen.
In enkele landen, waaronder Duitsland, wordt dit alternatief al in de meeste gevallen gebruikt. Daar is het doden van de mannelijke kuikens na de geboorte verboden.
Spijtig genog hinkt België op dit vlak achterop. In Wallonië is het verbrijzelen van kuikens verboden, maar mag er wel nog steeds vergast worden. In Vlaanderen, waar de meeste eierproducenten zich bevinden, zijn beiden nog toegestaan. Een eventueel verbod is daar hooguit een discussiepuntje.
Tijdens de zomertoer reist GAIA door heel het land. Dit jaar rijden we uit met onze enige echte Egg Mobile. Meer weten? Surf naar www.gaia.be of neem een kijkje op onze sociale media.
